زد. در سال 1869 اين موزه کوچک به نام ”موزه همايون“ ناميده شد. با حفريات متعدد باستانشناسي که در جريان سالهاي بعد به عمل آمد تعداد زيادي اثر باستاني کشف شد. کشف اين آثار، ضرورت احداث موزه هاي ديگري را پيش آورد. با استقرار جمهوريت توجهي بيشتر به موزه ها معطوف شد. از ميان ديگر موزه هايي که در دوره جمهوريت شروع به فعاليت کردند مي توان به موز هاي ”آثار ترک- اسلامي“، ”اياصوفيه“ (که در سال 1934به صورت موزه درآمد)، ”مردمشناسي آنکارا“ (1928) و ”مولانا“ (1927) اشاره کرد. موزههاي ترکيه را مي توان براساس نوع مواد موجود به پنج دسته تقسيم کرد:1- موزه هاي باستانشناسي که در اغلب شهرها نظير آنکارا، استانبول، ازمير، قونيه، آنتاليا، آداناو بورسه فعاليت مي کنند.2- موزه هاي تاريخ، تاريخ هنر و مردمشناسي که بيشتر آثار فرهنگي- هنري دوره هاي سلاجقه آسياي صغير و عثمانيان را در احتوا دارند. از اين قبيلند موزه هاي اين موزه در مدرسه غضنفر آقا که در قرن 16 ميلادي ساخته شده است قرار گرفته است (بازديد از اين موزه همه روزه از ساعت 9 صبح الي 6 بعدازظهر ممکن مي باشد).مکانها و بناهاي تاريخييکي از اين مکانهاي تاريخي ميدان اسب دواني باستاني است که در مقابل مسجد آبي (سلطان احمد) قرار گرفته است. اين ميدان در دوران بيزانس محل برگزاري مسابقات ارابه راني بوده است.از اين مکان امروزه با نام محله سلطان احمد ياد مي شود و علت نامگذاري آن به اين نام وجود مسجد سلطان در اين منطقه مي باشد. از ميان بناهائي که در گذشته در اين مکان وجود داشت ، امروزه فقط ستون هرمي شکل تئودوسيوس ، ستون سنگ مار و ستون کنستانتين باقي مانده است. امروزه در اطراف ستونهاي هرمي شکل تئودوسيوس ، ستون سنگ مار و ستون کنستانتين و به تعبيري در قسمت جنوب غربي آن بقاياي ديوارهاي ميدان اسب دواني را مي توان به وضوح مشاهده نمود. علاوه براين مکانها خانه هاي بطرف ماسه زار باز ميشدند قرار گرفته بودند. در اطراف ميخانه ها نيز کلوپهاي بازي تخته نرد و کليدسازها و خرده فروشها قرار داشتند.ششمين دروازه که بسمت دريا باز ميشد، "دروازه چاتلادي" ويا "چاتلادي سو" نام داشت که نامش را از کلمه "Catlak " بمعني آبي که از بالا به پايين شکاف سرازير مي شود گرفته است.مسجد فاتحاين مسجد ابتدا در فواصل سال‌هاي ???? تا ???? ساخته شد و اولين مسجد امپراطوري پس از پيروزي است. نام اين مسجد از نام فاتح سلطان محمّد فاتح، فاتح شهر استانبول، گرفته شده. اين بنا نيز در بالاترين نقطه تپه‌اي در استانبول قرار دارد، جايي که پيش از آن کليساي حواريون و مدفن کنستانتين و ساير امپراطوران بيزانتين وجود داشت. در کنار اين مسجد مجموعه‌اي از ساختمان‌هاي خيريه مذهبي، مدرسه‌ها، آسايشگاه‌ها، حمام‌ها، بيمارستان، کاروانسرا و کتابخانه بنا شد که همگي ارزش بازديد را دارند.متاسفانه مسجد امروزي هماني از هفت شهر بزرگ اروپا معرفي گرديده است . هنگاميکه از آن منطقه به سمت استانبول در حال حرکت هستيد در نزديکي محل اتصال تونجا (Tunca) و رودخانه هاي مريچ منطقه اي سرسبز پوشيده از درختان صنوبر وجود دارد که بسيارهم ديدني است.قوانين و سنن مردم شهر اديرنه ريشه در دوره مقدوني دارد. اين شهر توسط هادريان ، امپراطور روسيه مورد بازسازي قرار گرفت و سپس نامش به هادريا نوپل تغيير يافت. در دوره بيزانس نام اين شهر به اديرنه تغيير داده شد. در سال 1361 ، سلطان مراد اول اين شهر را به قلمرو امپراطوري خود ضميمه کرد. اين شهر در حدود صد سال پايتخت امپراطوري عثماني بوده که اين خود موجب وجود بقاياي تاريخي بسيار مهم از نقطه نظر معماري و باستاني در اين منطقه است. اديرنه به خاطر وجود مساجد ، مجموعه هاي مذهبي ، پلها ، بازارهاي قديمي ، کاروانسراها و کاخهايش همانند يک موزه پر طلعلع جلب نظر مي کند. مسجد سليميه در بالاي يک